آیا یوازې ګناه یا د ایمان ضعف د هغه مسلمان وینه تویول مباح کوي چې ګواهي ورکړي «لا إله إلا الله وأن سيدنا محمدًا رسول الله»؟ او آیا یوازي دا شهادت د خدایﷻ په نزد د منلو وړ دی او که نه؟

مخکني او اوسنې ټول علماوو په دې اتفاق لري چې اسلام وصف هر هغه چا کیږي چې شهادتین ووايي او له  همدی امله بیا د هغه وينه، مال او عزت خوندي دی، که څه هم هغه ګناهګار وي؛ او نبی کریمﷺ په هغه  حديث کې د انس بن مالک رضي الله عنه څخه ابو داود روايت کړی د ايمان په مسئله کې د ګناهونو او نافرمانۍ مقام په  په ګوته وکړی، انس بن مالک رضی الله عنه ویلي: رسول اللهﷺ وفرمایل:«ثلاثٌ من أصلِ الإيمانِ: الْكفُّ عمَّن قالَ لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ، ولا نُكفِّرُهُ بذنبٍ، ولا نخرِجُهُ منَ الإسلامِ بعملٍ» أخرجه أبو داود. ژباړه:« دري شیان د ایمان له اصل څخه ګڼل کیږي: د هغه چا نه ځورول چې وایي(لا إله إلا الله)یعنی له الله پرته بل هیڅ معبود نسته، او ګناه کولو  څوک په کفر نه تورنه وو، نه یې د عمل لپاره له اسلام څخه خارجوو ».

او دا د نیکو اعمالو په ضرورت او اهمیت او د ګناه د اعمالو د کم نه ګڼلو په ټینګار سره، خو حق دا دی چې د شهادتینو له وینکو څخه باید لاس په سر شو  پرته له دې چې  د دوی د حرمت له پښو لاندی کیدلو او د وینو توییدو څخه ځان ژغورلو لپاره له دوی څخه  نور څه وغواړو، ځکه چې  رسول الله ﷺ اسلام ته  د داخلېدو له پاره له شهادت ویلو پرته بل کوم شرط نه دی ټاکلی، او رسول اللهﷺ  په ویل:« څوک چې زمونږ لمونځ کوي، زمونږ قبلې ته مخ کوي او زمونږ قرباني(ذبیحه) خوري،  نو دا هغه مسلمان دی چې د اللهﷻ او د هغه د رسول امان او عهد کې دی، نو د اللهﷻ ​​عهد مه ماتوی.